Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla, Hamd; âlemleri esmâsıyla yaratan, nûruyla semâları, arzı ve tüm âlemleri tenvîr eden, hidâyet râhını her dem kullarının ebedî kurtuluşuna vesile eyleyen, rahmet ve merhametinden ümit kesilmeyen âlemlerin Rabbi Cenâb-ı Hakk’adır. Sonsuz salât-ü selâm; Rahmeten li’l-âlemîn, Sevgililer Sevgilisi, Râsûl-ü Kibriyâ, Hatemü’l-Enbiyâ, Eşref-i Mahlûkat, Ekmel-i Mevcûdât, Habîb-i Hüdâ, Nebîler Nebîsi…
Birkaç gün önce yaşadığım iki derin duygumun etkisi yavaş yavaş azalmakta. Beklememek ve vermek… Oysa sürekli söylemlerimde dile getirir dururdum bunları. Neden bu kadar sarsıldım acaba? Belki içimde bulduğumu sandığım, dünyalara sığdıramadığım özenerjimin en ufak bir terslikle yok oluvermesidir beni şok eden. Belki de dostlarımın, dost bildiklerimin masumane refleksleri. Güvercinleri yakalamak üzere sessizce yaklaşan bir…
Hayatın bir yüzü de evlatların üzerine dönmekte ve onlara hizmet etmektedir. Cenabı Hakk’ın koyduğu nizam gereği insanla birlikte diğer mahlukatın hayatı ve neslin devamı yavrular üzerine dönmektedir. Ancak kalpler evlatlar üstüne titrerken,bütün gayretler onlar içinken, ne oldu da, bu yavrular kalpleri kıran, gönülleri burkan birer mahluka dönüştüler. Bu bedbaht hâlin alt yapısında ne var. Çocuklarımızı fıtratın…
İçinde bulunduğumuz modern çağ, bizi ruhsuz ve gayesiz bir yaşama sevk etmektedir. Bu sevk edilişin sonucunda hayatın anlamını kaybeden çağın insanı zombileşti, bedenen varlar ama ruhen yoklar. İnsan hem bedeni hem de ruhsal yönü olan bir varlıktır. Bu iki yönden birinde aşırıya kaçmak, birini ihmal etmek veya birini ötekine tercih etmek insanın insani dengesini bozmaktadır.…
Ey göynük* gönlüme can, kalb sancıma dermânım Gelip Ravza’nda her an, yanmadığıma yazık… Şu tövbekâr dîlimle ey gül şefâatkânım, Şeker şerbet adını anmadığıma yazık… Günah çölünde nasıl da susamışım cânım, İstiğfar kevserine kanmadığıma yazık… Tadı tuzu kalmamış ağzımla ey cânânım, Senin ballar balına banmadığıma yazık… Yolda oyalanmışım ey sebeb-i cinânım Uğruna bütünümü sunmadığıma yazık…ª Kirlenmişim…
Elest bezminden tanıştığımız kıymetli büyüklerimiz, sevgili dostlarımız! Kağıtlara gönüllerinin muhtevasını resmeden genç ruhlu düşünürler, olgun ve göynük dökümlüler! Modern yüzyılda belki fiziken birbirinden çok uzak yaşayan, ancak kalben ve ruhen birbirine yakın, hatta yan yana, omuz omuza, kol kola bulunan bizim Gönül Dostlarımız, Can! Şu Şubat soğuna inat, tâ ezel cânibinde ruhlar âleminden beraberimizde, içimizde…
Evet! Geleceğini biliyordum. Alimallah geleceğini biliyordum. Lâle-zârım benim. Son nefesimi, geleceğini bildiğim için geciktirdim. Senin için bir kere daha acılara sabrettim. Huda bizi bu dünyada son anda kavuşturduğu gibi öbür âlemde de buluştursun. Ben susacağım orada. Sen konuş n’olursun o anda. Bu dünyada sustuğun gibi ben de öbür âlemde susmak istiyorum. Bir sabah vakti bir…
“Tarihte bir ülkenin %80’inin yok edildiği, nüfusun %100’ünün yerinden edildiği ve ölenlerin %50’sinin çocuk olduğu bir savaş hiç yaşanmamıştır…” Bütün soruların kalbinde can alıcı soru şu: İsrail neden hunharca Filistinli bebekleri, çocukları öldürüyor, öldürebiliyor? Bu sorunun İsrail’in genetik mantalitesine bakan tarafına geleceğiz, fakat Müslümanlara bakan tarafı şu: Çünkü İslam ümmeti uyuyor! Uyananları da yeniden başka…
Yıllar geçiyor ki, yâ Muhammed. Aylar bize hep Muharrem oldu! Akşam ne güneşli bir geceydi… Eyvah, o da leyl-i mâtem oldu! Alem bugün üç yüz elli milyon Mazlûma yaman bir âlem oldu: Çiğnendi harîm-i pâki şer’in; Nâmûsa yabancı mahrem oldu! Beyninde öten çanın sesinden Binlerce minâre ebkem oldu Allah için, ey Nebiyy-i ma’sum, İslam’ı bırakma…
“Sabah yakın değil mi?” cümlesi aslında bir âyet ibaresidir. Ayette geçen manası bir helak emrinin vaktini ifade ediyor, diğer bir mânâ i işârisi ise kıyamet gününü yani haşir sabahını işaret eder. ” Haberin olsun, helak zamanları sabah vaktidir, zaten sabah yakın değil mi? Ne zaman ki, emriniz geldi, o ülkenin altını üstüne getirdik ve üzerlerine…
İlk defa olarak; 21 Mart baharın gelişini muştalayan, müjdeleyen bayramda diğer adlarıyla Newroz veya Nevruz kutlamasında bulundum. Yüzlerce yıldır insanlar bu kutlamayı farklı coğrafyalarda, çeşitli ritüeller – ayinler ve farklı isimler ile kutluyorlar. Newroz. Nowruz, Nevruz gibi. Açıkça herhangi bir isim takıntım yok. Newroz kutlamasına gitmeden önce poğaça, kek. Sarma. Dolma yapıldı. Hatta termosta çayda…