Rüya mıydı, hakikat mi, seçemedim; seçilemedim. Bir sille daha yedim. Ayrılık zehrine bir kez daha yenildim. Ne olurdu, atıp gitseydim her şeyi… Terk etseydim, geriye bakmadan, zelil hapishanemi. Koşarak… Uçarak… Hızır (a.s) hızında ulaşsaydım kutlu meclisinize. Dizlerinizin dibine. Sımsıcak, sıcacık beytinize. Kabul eder miydiniz, dünyanın binbir günahını çekmiş bendenizi? Günler, haftalar, aylar sessiz sedasız……
Veya edebiyatsız felsefe? Birisini tercih etmemiz istense idi, neler söylerdik? Herkesin kendisince düşünceleri var. Bekleyişlerinin, arayışlarının, kapasitesinin, kabiliyetlerinin, tercihlerinin izlerini taşıyan… Bu çok normal bir şey. Ama ilerlemek şart. Tabii ki özgürce. İstiyorsak eğer, istediğimiz kadar, isteyenlerle birlikte. Kızım yeni evlendi. Birkaç gün önce „Nasılsınız?“ diye sordum ona. Alışmaya çalışıyorlarmış. Duygularını pek anlatmayı sevmediğini düşündüğüm…
Atilla Keskin. Dernekte söyleşi organize etmişler. Programı haber veren dostum katılmaya değer olduğunu söyledi. Beni can evimden vurarak. 80 yıllık bir ömür, tecrübe, yaşanmışlık… Politik-kültürel gelişimimizi-değişimimizi ele alabilirdik, muhasebe yapabilirdik, neyi farklı yapmamız gerektiğini masaya yatırıp tartışabilirdik. Çünkü istenilen sonucu elde edemediğimiz aşikar. Atilla Keskin kimdir? Merak edenlerin, öğrenmek isteyenlerin hiç zorluk çekmeden yeterince bilgiye…
-Deprem ve Ötesi- Depremlerin Ege’yi beşik gibi salladığı şu günlerde, bunun ilahi bir tehdit olması ve daha önceden olmuş büyük helâkları hatırlatması açısından oldukça ürkütücü ve düşündürücü. Santorini Adası’ndaki yanardağın her an volkanik patlama yapabileceği ve bundan bin beş yüz yıl önce büyük bir patlamayla şehirleri küller altında bıraktığını biliyoruz. Bölgede yer hareketlendi. Bütün bu…
Ramazan gelince, genelde Ramazan’la özdeşleşmiş olan şey sanki “dünyadan biraz daha el-ayak çekip, daha bir ruh ve kalbe yönelme.” Resulullah (sav) ve daha sonra nice Müslüman hele son on günde, mümkün olduğunca kendilerini ibadete vermişler. Yalnız cevap aramamız gereken bir soru var. Ne derece Dünya, ne derece Ahiret olacak. Aslında bu, genelde Müslüman’in dengesiyle ilgili…
Umut baldan tatlıdır, ama düş kırıklığı ihtimali ile mâlüldür. Kliniğe karmakarışık duygularla gittim. Beni nelerin beklediğini bilmiyordum. Resmî işlemler tamamlandıktan sonra odama götürüldüm. Beni odama götüren görevli hanım gittikten sonra yatağıma oturdum ve bir hayli süre kalacağım odama şöyle bir göz gezdirdim. Dikkatimi çeken ilk şey duvardaki yağlı boya bir tablo oldu; üzerinde ‘Umut’ yazıyordu.…
“Çocuklarım için her tür fedakârlığı yaparım.” Bu cümle hepimize tanıdık gelir. Onların iyi bir eğitim alması, sağlıklı beslenmesi, güzel kıyafetler giymesi için elimizden geleni yaparız. Ancak çoğu zaman gözden kaçırdığımız bir şey vardır: Çocuklarımızın ruhsal sağlıkları. Onların iç dünyasında neler olup bittiğini ne kadar merak ediyoruz? Bu yazıda, çocuklarımızın ruhsal ihtiyaçlarını daha iyi anlama ve…
Dîl ve dil. Gönül ve söz. Cevher ve araz. Ruh ve cesed. Zâhir/görüntü ve bâtın/hakikat. Birbirinin ikizi olması gereken bir ikili değil bunlar. Bunlar aynı şeyin iki ayrı şey olarak mevcudiyeti belki. Belki de değil, sadece zarf ve mazruf gibi bir şey. Mühim olan ikilik görüntülü birliği farketmektir. Kâinatta cebrî olan bu hassas hakikatin insanda…
Musa Hub Hocamızın Hubistan köşesindeki, insanların eserlerinin de misyonlarına uygun olarak adlandırıldığı konusundaki câmi’ mülahazalarını okurken, roman üzerine bir beyanına takıldım ve o gün ve gece düşündüm, sonra sabah trende işe giderken yine camdan dışarı bakarken de üzerinde düşünmeye devam ettim. Trende yanımda uygunsuz giyimli bir bayan oturmuştu, dedim ki, “Bu insan kaybetti.” Sonra, “Eyy,…
“Külli nefsin zâikatü’l-mevt.” “Her nefis ölümü tadacaktır.” diyor Allah Kur’an’da. Bu minvalde, ölüm sözcüğünün ve ölümün günlük hayatımızın her ayrıntısında yer edindiği şu günlerde, ölümü irdelediğimizde şunlar söylenebilir: Hayat, doğum ile ölüm arasında yaşanan bir mücadele alanıdır. Bu anlamda, farklı bilim dallarında her bir filozof ve bilim insanı, kendi branşlarına uygun olarak yaşamı ve ölümü…
Çok önemli olduğunu söylemişti bir dost. Hatta öyle ki, hakiki iman ile bile ilişkilendirmişti. Bunu hangi gerekçelere dayandırdığını bilemiyorum. Belki grupçuluk taassubu ile söylenen bir ifade bile olabilir. Ama tamamen yanlış diyemiyorum. Çünkü son günlerde zamanı okumaya çalışıyorum. Bunun yeterli olmadığını bildiğim halde. Gerçekten imanım mıdır, bunu bana yaptıran? Ne gibi bir fayda gözetiyorum ki?…