Acıların içinde tadımlık sevinçlerle imrâr-ı hayat ediyoruz. Anlık ve tadımlık sevinçlerin ucu cennete uzanıyor, iz sürebilirsek ne âlâ. Fakat mükemmeliyetçilik ve idealistlik, ânı zevketmeye mâni oluyor. İdeal(istlik), esir eder; vazgeç özgürleş… İyi de, idealsiz özgürlüğün seni mutlu edeceğini nereden biliyorsun, kemâle meyil, fıtratın isteğiyken diyor bir ses. Kendini ve hayatı mükemmelliğe taşıma idealindeki tekellüften vazgeçip…
Biz gönül hizmetkârıyız, dost cenneti bahtımız Postluk kavgası gütmeyiz, gönüllerdir tahtımız Nefsimizedir kahrımız, vefâyadır kahtımız… Düşmanın duâcısıyız, dostumuza yârânız; Her kalbe âşık bir kalbimiz var elhamdülillah Kahkahalarda olmasak da, gözyaşında varız Gönlü hicâz’a âhlı, günahına vâhlılarız Bütün gülleri severiz, dikenleri sayarız… Unutulmuşu unutmayan, arayıp soranız; Her yola açık bir kapımız var elhamdülillah Bizler gönülleri göynük,…
Musa: “Rabbim! Şüphesiz ben nefsime zulmettim. Beni affet!” diye dua etti. Allah da onu affetti. Şüphesiz O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir. (Kasas / 16) Arapça ve Akatça’da “Zulüm” karanlık anlamına geliyor. Nitekim Fahr-i Kâinat Efendimiz şöyle söyler: “Zulüm yapmaktan sakının. Çünkü zulüm kıyamet gününde zalime zifirî karanlık olacaktır.” Yolu bulmak, düşmemek, emniyette olmak için…
“Allah’ı zikretmek muhakkak en büyüktür.” (Ankebut Suresi, 45) diyor bize Kur’an. Ancak biz, zorlukta Allah’ı zikrediyor, kolaylıkta unutuyoruz. Halbuki her durumda anmalı, hiçbir durumda unutmamalıyız ki, kalpler sadece Allah’ın zikriyle mutmain olsun. Kaldı ki Allah bize bir an bile nefes aldırmayı unutmuyor. Kalbimizin atması bile O’nun kontrolünde. Ama biz unutuyoruz. Çünkü insanı, Allah’ı anmaktan uzaklaştıracak birçok…
Başımı alıp gidesim var. Uzaklara, çok uzaklara… Herkesin birbirine saygı gösterdiği yere. Hiçbir rozet, apolet, ünvanın olmadığı… Gerçekten böyle bir yer bulunabilir mi, bilmem. Dünyada veya kâinatta, maddi veya manevi alemlerde.. Veya gerçekten böyle bir yer var ise kim gitmek ister ki oraya? Herkes halinden memnun sanki. Hak edilmiş kölelikleri veya efendilikleri yaşıyoruz, mutlu mesut,…
Sevgili! Sana zorsa bırak kalayım, kolaysa isminle tut. Tutuştur kalbimi çepeçevre saran alevlerini. Göster ve gözet. İçimde alazlaşan bir hal. Yutkunamıyorum. Yedi boğum akrep, kursağıma giren taşların içimi acıtan sözleri… Söyleyemiyorum gitmiş katarların içimdeki seslerini. Göremezsin içimde nasıl da can çekiştiğini menekşemin. Bilemezsin. Ölüyor sanıyorum, diriliyor; diriliyor sanıyorum ölüyor. Zaman sanki ondan muaf…
Son zamanlarda insan iletişiminde dikkat ettiğim konulardan bir tanesi de duygudaşlık yokluğudur. İnsanlar, birbirlerini dinlerken muhatabının sevincine, hüznüne ortak olmuyor. Bilhassa birbirini geçiştiriyor ve birbirinden nefret ediyor gibi görünüyorlar. Karşımızdaki insan bizimle derdini paylaşınca veya paylaşmak istediğinde dikkate almıyoruz. Bu kardeş benimle bir şey konuşmak istiyor veya bir derdi var, derdi ile hemhal olacak birini…
Kimi kendi ideolojimizden görmüyorsak, onu düşman kabul ediyoruz. İyiliklerin, güzelliklerin, vatan ve millet severliklerin tekelimizde olduğuna inanıyor, bizden saymadığımız herkesin de bunlara düşmanlığından zerre kadar şüphe duymuyoruz. Karşımıza aldığımız insanlar bir STK, bir vakıf kurup memleket veya millet için hizmet mi yapıyorlar, vatandaşlarımızın bir eksiğini gidermek için çaba mı harcıyorlar, mutlaka bu işte bir bit…
“Fe dea rabbehu enni maglubun fentasir.” (Bunun üzerine Rabbine, ‘Ben yenik düştüm, bana yardım et!’ diyerek yalvardı./ Kamer Suresi 10. Ayet) İnsan sabırsızdır, hep acelecidir. Olaylar karşısında herkes dayanamaz, tahammül edemez, direnmekten, mücadeleden vazgeçer, yenik düşer. İster ki herşey anında ve istediği gibi olsun. Çoklar o yolda dökülür kalır. Bu dünya denizinde, olaylar denizinde, onca…
Hak kelimesi, mânâsını Allah’ın “Hak” isminden alarak her şeyde tecelli eder. Hak tecellisi tüm varlığı sardığında her şey var olmaya ve hayat bulmaya hak kazanır. Allah mutlak Hak’tır ve O’ndan gelen her şey de haktır. Mutlak gerçeğin ve doğrunun sahibi olarak O’nun emrettiği, istediği ve buyurduğu şey de haktır ve O’nun hakkıdır. O halde…