Sen Böyle Değildin! Işığı önüne al, yürü! Gölgen arkadan ister gelsin, ister gelmesin! Arif Nihat Asya Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak.. Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak. Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle. İmânı olan kimse gebermez bu ölümle. Ey dipdiri meyyit, “İki el bir baş içindir.” Davransana.. Eller de senin, baş da senindir!…
“Acı duyuyorsa, canlıdır. Başkasının acısını da duyabiliyorsa insandır.” Bu ölçüye göre insanoğlu, nesli tükenmekte olan bir canlı türüdür. İnsanlık ile acı özdeştir. Acımak insanîlikdir, acımamak gayr-i insaniliktir. Başkalarına acı vermekten zevk alanlar, insan olamazlar. Terör, masum insanları haksız yere öldürmektir ve bütün insanlığı öldürmekle eş değerdir. Her türlü terörizm karşısında ehl-i vicdan olan insan acı…
Filistin, ümmetin kanayan yaralarından bir yurt…. Vicdanın unutulduğu, insanlığın kabul görmediği, batılı veya doğulu hemen herkes tarafından zulme karşı üç maymunun oynandığı ümmetin bir bölgesi. Modernlikte gelişmiş, medeniyette barbarlaşmış, insanlığını kendisi gibi olanlara sunan, kendisi gibi olmayanlara kan kusan, medeniyetini kan, zulüm, hırsızlık ve nefisizm üzerine kuran batılılar… Kendi varlığını ötekinin yokluğu üzerine kuran Siyonizm…
Son yıllarda sıklıkla karşımıza çıkan bir takım kişisel gelişim sözleri var, bunlardan biri de ÂN’DA OLMAK. Egoyu besleyen kişisel gelişim sözlerini benimsememekle birlikte içlerinden bazılarını önemsiyorum; işte bunlardan birisi de ÂN’DA OLMAK. İyi de nedir bu ÂN’DA OLMAK. Bu tabir bazen karşımıza MERKEZİNDE OLMAK diye de çıkabiliyor. Bu tabirlerin çoğunun kökeni malûmâliniz Budizme dayalı. Aslında…
Bir anı okudum geçenlerde. Duygulandım. Yazıda bir film çekiminde yaşananlar özetlenmiş. Sanatçı rol gereği namaz kılmış. Ama ağlamış. İşte öyle bir şeylerdi. Yazıyı bir kez daha bu gözle didiklemek istemiyorum. Neden böyle bir yazı kaleme alındı, bilmem mümkün değil. Kim veya hangi düşünce yerildi, hangisi bulutlara yükseltildi, emin değilim. Ben sadece bana hissettirdiklerini sizlerle paylaşabilirim.…
“Allah katında canlıların en şerli olanı (hakka karşı) sağır ve dilsiz olan, akletmeyen kimselerdir.” /Enfâl 22 – Bilakis, onların çoğu akletmezler. /Ankebût 63 Hayatımıza dair inançlarımıza dair sevdiğimiz sevmediğimiz şeylere dair çoğu zaman katı kabullerimiz, ön yargılarımız, tutkularımız vardır.. Bu da doğduğumuz aileden çevreden gelir en doğru en sağlam bilgi diye görürüz.. Hangi coğrafyada hangi…
Yeni adımlar atmalı insan. Yeni şeyler söylemeli lisanı. Kendini yenilemeli, kendini dinlemeli. Sessizliğin, sükûnetin ve huzurun tadına bakmalı bazen. Ufkunu genişletirken ruhunu dinlendirmeli. Kendini yenilerken ruhunu harap etmemeli. Hayat yolculuğumuz çok erken başlar bazen. Daha kendimizi tanımadan, hayatı, insanları tanımaya başlarız. Ruhumuzun labirentlerinde kendimizi kovalarken, içinde bulunduğumuz hayat merdivenlerinde çok şeyi arkada bırakmak zorunda kalırız.…
Çalışma masama oturduğumda ilk iş, bilgisayarımda arşivlediğim metinleri okumaya başlarım… Bazı metinlere yoğunlaşmak ve bir damar yakalayıp oradan yeni bir şeyler söylemeye çalıştığımda balkona özenle yerleştirdiğim bitkileri seyre dalarım. İrili ufaklı saksılara diktiğim fesleğen, kaktüs ve sardunyalara baktıkça hem gözlerimin hem de ruhumun dinlendiğini fark ederim. Şayet sabaha kadar çalışmışsam çiçeklerime su verip canlı kalmasını…
Geçenlerde bir haberde, Yemen’de, çadırda kalan anne ve iki çocuk açlık ve hastalık sebebiyle ölü bulundu denilmişti. Kalan çocuk oniki yaşında, bir lokma ekmek, bir yudum su bekliyor ama kim el uzatacak? Bu elîm hadisenin yüzlercesi yaşandı ve yaşanmaya devam ediyor. Bu meyanda Efendimiz (sav) “Nerdeyse fakirlik küfre denk olacaktı” (Beyhaki-Şuab) demekle, açlığın, yoksulluğun dini…
Bu yazı bir ‘manifesto’dur, bildiridir. En başta haksızlıklar karşısında susmayı şiar edinmiş insana, susarak suçsuz, mazbut, mazlum, masum olduğunu zanneden kitlelere… Allah’ın yaratırken eşref-i mahlûkat dediği zata, yeryüzünün halifesine, bana, sana, ona, bize, hepimize bir nutuktur, bildiridir. Öz eleştiridir. Kişinin dünyadaki konumunu ihata etmesidir. Yüce Allah Kur’ân’da Bakara 30. Ayette şöyle buyuruyor: Bir zamanlar Rabbin meleklere: “Ben…
Son 10 yıldır hızla artan boşanmalar, beraberinde süresiz nafaka sorununu gündeme getiriyor. Pek çok aile, dahası eski eş (koca) bu problemlerle cebelleşiyor. Bana gelen şikayetleri dikkate alıp yazma gereği gördüm. Sevgili okuyucularım, lütfen yazdıklarım yanlış yere çekilmesin. Bir toplum bilimci olarak problemlere objektif yaklaşma yolunu tercih ediyorum. Yani adil olmaya çalışıyorum. Belki bir kadın olarak…