Hayat hızlıca geçerArkadaş olduğun yıldız batarSinende çok ateşler yanar sönerAma hasret bitmez. Nice fikirler gelir geçerSaça sakala ak düşerGünler mevsimler yıllar geçerAma hasret bitmez Hayat seni yorarBenzin solarKalmaz sende bir cevherAma hasret bitmez. Ne çocukluk ne gençlik kalirNe vefa ne yarHepsi geçer giderAma hasret bitmez.
1 Aralık 2022; Bediüzzaman’ın, “Hayatım hayatınla devam edecek” dediği Mustafa Sungur Ağabeyin vefat yıldönümü. Bu âlem-i fenadan âlem-i bekaya terhisinin üzerinden tam 10 sene geçti. Allah rahmetiyle sarsın. Nasihat istiyorsak elbette bize ölüm yeter. Biz arkamıza baktığımızda-ki yaşımız kaç olursa olsun- “seneler ne de hızlı geçti” diyoruz. Gerçekten de hızlı geçiyor. Ancak gelecek de kuşkusuz…
Bilgi çağına girdiğimiz geçen yüzyılda bilginin ve aklın uğradığı ihaneti görmek, çok hüzünlendiriyor beni. Yaşantısıyla, sözleriyle “çağdaş ve modern” olduğunu iddia eden insanlar, bilgi ve bilgiyi kullanmaya bir sokak kedisi kadar değer vermiyor. Oysa daha düne kadar, inançlarını bilginin ve aklın ölçütleriyle tartarak bulduğunu söylemiyor muydu bu insanlar? Hani görmediği bir şeyi, aklının kabul etmediği…
Gurbet ellerde çayım soğudu, ısıtmaz mısın?Anam! Bir hazîn bakışla kalbimi yakmaz mısın?Hasta halinle sıcak bir çorba içirmez misin?Anam! Hasret kaldım; yüreğimi yakan ince sesine,Oğlum!, deyip başımı okşayan o kınalı eline. Şimdi buralar soğuk; üşütmemek elde değil,Odalar soğuk, kalpler tutuk darılmamak elde değil,Kesem boş, çile çok, yokuşta yorulmamak elde değil,“Ya veli ol ya da deli” derdin,…