Kimseye etmem şikâyet, ağlarım ben derdime nâmeleri dökülürken dilinden, bir derviş kalenderliğinde tevâzu örtüsüne bürünmüştü benliği.
İnsan kendini kime şikâyet edebilirdi ki, kendini kendine dâhî şikâyet edemezken üstelik. Her vukû kendi irâdesine bağlı değil miydi insanın?
Ah kesip atabilseydi kangren olmuş tüm merhabaları, yediği tokatın tadına doyamamış gibi diğer yanağını da çevirmemeyi becerebilseydi insan.
Zannettiklerimin zannetmediğim gibi olmasına güceniğim dedi, bir de kendime en çok kendime.. Yanlış yapmayı seçen ben değildim ama yanlış yapanları ben seçmedim mi, kendi irâdemle değer vermedim mi, kime şikâyet edeyim kendimi?
Her şeyin mümkün olduğu konu idi insan. İnsan hem muktedir hem sefil olabilir miydi, insan kendini başkalarının eliyle kendine kurban edebilir miydi? Hangi bezginin hafakanlarıydı bunlar ve hangi insanda tecelli etmemişti ki bu vahim durum? Bir yol, bir ışık hiç olmazsa tutunabileceği bir saman çöpünün olmayışı ne büyük acizlikti.
Ah şu geçmişin karanlığına saklanan ve ansızın ortaya çıkıp göz yaşartan hazin hayaller de olmasa belki de geçecekti.. Ayaza kesmiş tüm hislerin girdabında nefes almaya çalışmak kadar zor geliyordu yeniden bir umuda bağlanmak, güvenmek ve teslim olmak. Derin bir iç çekti, geleceğe ve geçmişe dair içinin kırılmışlığı tüm hayati organlarına saplanırcasına. Geçmiş geçiyordu işte, ciğerini tam ortasından ikiye ayırıp iki farklı sen yaratıp iki seni er meydanında vuruşturarak geriye iki mağlup bırakarak geçiyordu.
Bir şarkının ezgisinden sıyrılıp şiire evriliyordu tüm çıkmazları;
Bilinmezin yurdunda felek yetim misâli
Kör sokakta duvarlar yosun bağlar kıyamsız
Delirmek! Evet mümkün, budur aklın visâli
Aynada bana bakan yüzüm dâhi anlamsız
Tüm aymazlıkların kıskacında sıkışıp yarılmış zihni ‘Hele bir yarına çıkalım’ diyordu. Yarın? Belki de bazıları için bir daha hiç doğmayacak olan güneşin yarını.. Yahut bir miskal akıllanmayacağı ve tarihin yine tekerrüründen ibâret olacağı gecenin yarını..
Aynadaki yabancının gözlerinin en kuytusuna bakıp üzgünüm dedi, sana yaşattığım ve yaşatamadığım her şey için üzgünüm..