Gurbet ellerde çayım soğudu, ısıtmaz mısın?
Anam! Bir hazîn bakışla kalbimi yakmaz mısın?
Hasta halinle sıcak bir çorba içirmez misin?
Anam! Hasret kaldım; yüreğimi yakan ince sesine,
Oğlum!, deyip başımı okşayan o kınalı eline.
Şimdi buralar soğuk; üşütmemek elde değil,
Odalar soğuk, kalpler tutuk darılmamak elde değil,
Kesem boş, çile çok, yokuşta yorulmamak elde değil,
“Ya veli ol ya da deli” derdin, unutmuyorum.
Anam! deyip, seni yaşıyor seni yazıyorum.
‘Ana’ şiirini okudular geçende içim parçalandı.
Haberini getirmedi kuşlar, odam daraldıkça daraldı.
Yarana merhem olamadım, aklım sende kaldı.
Hasretine yandım, yıldızlarla hep seni andım.
Kalbin avucumda yaralı, bîçare ağladım.