Bir süre tatile gittim, geldim. Gerçi bana tatil ne gezer, Üstad Bediüzzaman Hazretlerinin bahsettiği türden bir ızdırap insanına ızdırabından kurtuluş yeri olsa oraya koşarak giderdim belki ama öyle bir tatil yok.
Üstad Hazretleri gibi bir tevafuk olarak son günlerde beni bunaltan bir konuya değinilmiş okuduğum bir makalede. Resulullah (sav), daha çocukluğundan bu yana her insan böyle olmalı diye düşünmüştür ama sonunda ızdırap dayanılmaz hal almış denilmiş. Ben de bu aralar benzer şeyleri düsünüp insanlıktan umudumu kesmiştim. Ey insanlar, dedim, sizinle artık ancak olup gittikten sonra aynı olabilecegim, ne yapsam size kendimi anlatmam mümkün değil.
Ne yapsam siz beni anlamayacaksınız, ne de ben sizi anlayacağım. Sanki ben insan değilim ya da siz başka birer yaratıksınız. Belki ben bir kabustayım, böylesine sürreal bir kabus görüyorum ya da gerçekten de insan bu ve ben insan değilim.
Hz. Hatice olayına gelince… Bize de Hz. Nuh’un karısı gibi Nuh deyip peygamber demeyenlerden düşmüş ne yazık ki… (Çünkü kendisi gayr-i müslim).
İnsanlar hakkındaki görüşüm elbette ızdırabımı bitirmiyor, arttırıyor.
Nefs-i emmareleri cihetiyle insanlar sanki herbiri bir canavar, heryerdeler, her taraftan cehalet ateşlerıne atılmak için koşuyorlar; zincirlere vursan bile nafile. Her yerde kendini ateşe atmak için dunyayı ateşe verecek tipler.
Ruh hastalığına yakalanacağım insanlar yüzünden 🙂
Yunus olsaydım kaçar giderdim bu şehirden, bu ülkeden, bu dünyadan. Musa olsaydım vurur kaçardım. İsa olsaydım, engerekler derdim. Muhammed olsaydım, bu zalim millet adam olur mu hic derdim. Daha en başında Melek olsaydım, yeryuzunde kan dökecek birini mi halife kılacaksın? derdim. Ama ne yapıp ne diyecegimi bilemiyorum.
İnsan nankör ve namert. İnsan kibirli ve ahmak. İnsan kalpsiz ve vicdansız. İnsan çok alçak doğrusu. Böyle düşünüce kendi kendime: Keşke insan olmasaydım… Keşke hiç varolmasaydım… Keşke insanı böyle hiç tanımasaydim… diyorum, diyesim geliyor. Ya da, keşke diyorum onlar gibi olsaydım da, hiç bunları farketmeseydim… Keşke onlar gibi olmak doğru olan olsaydı! Yok yok, tersine, neden onlar benim gibi değiller? Bu nasıl anlaşılmaz şeydir bilmem.
Ya Sabır…
Dr. İsmail Küçükturgut
4 Haziran 2007